Kim była Zofia Karpiel-Bułecka? Legendarna postać Podhala

Zofia Karpiel-Bułecka, powszechnie znana i uwielbiana jako „Ciotka Bułeckula”, była jedną z najbardziej barwnych, charyzmatycznych i lubianych postaci, jakie kiedykolwiek zdobiły Zakopane. Jej obecność w życiu stolicy Tatr była niczym słońce – rozświetlała, ogrzewała i przyciągała. Nie była jedynie mieszkanką Podhala, ale jego żywym symbolem, uosobieniem góralskiej duszy, gościnności i niepowtarzalnego stylu życia. W wieku 85 lat świat pożegnał tę niezwykłą kobietę, pozostawiając po sobie pustkę w sercach wielu, ale także bogate dziedzictwo wspomnień i legend. Jej życie, naznaczone pasją, energią i głębokim przywiązaniem do tradycji, stanowi inspirację i przykład tego, jak można żyć pełnią życia, emanując radością i ciepłem.

Ciotka Bułeckula – serce zakopiańskiego życia

Przydomek „Ciotka Bułeckula” doskonale oddawał charakter Zofii Karpiel-Bułeckiej. Była ona dla wielu niczym ciepła, opiekuńcza ciotka, zawsze otwarta, serdeczna i gotowa wysłuchać. Jej dom i prowadzony przez nią pensjonat z karczmą „Skorusa” na zakopiańskich Lipkach stanowiły prawdziwe centrum życia towarzyskiego i kulturalnego miasta. To tutaj spotykali się artyści, muzycy, intelektualiści i zwykli mieszkańcy, tworząc niepowtarzalną atmosferę, w której każdy czuł się mile widziany. Słynne sylwestry organizowane w jej domu gromadziły wybitne postacie ze świata kultury, a atmosfera panująca podczas tych spotkań na długo zapadała w pamięć. „Ciotka Bułeckula” była sercem, które biło w rytm zakopiańskiego życia, napędzając je energią, radością i nieodłącznym góralskim duchem. Jej otwartość i gościnność sprawiły, że stała się ikoną Zakopanego, osobą, z którą każdy chciał się spotkać i porozmawiać.

Rodzinne korzenie: od Jana i Sebastiana po Staszka

Rodzina odgrywała kluczową rolę w życiu Zofii Karpiel-Bułeckiej, a jej potomkowie sami stali się znaczącymi postaciami polskiej sceny kulturalnej. Jej synem jest Jan Karpiel-Bułecka, uznany architekt, który wniósł swój talent także do budownictwa w regionie, projektując między innymi budynek karczmy „Skorusa”. Przysposobionym synem i wychowankiem był Sebastian Karpiel-Bułecka, charyzmatyczny lider zespołu Zakopower, którego muzyka na stałe wpisała się w krajobraz polskiej sceny folkowej. Wnukiem Zofii jest Staszek Karpiel-Bułecka, również utalentowany muzyk i lider zespołu Future Folk, kontynuujący rodzinne tradycje muzyczne. Ta silna więź rodzinna, połączona z pasją do kultury i Podhala, sprawiła, że nazwisko Karpiel-Bułecka stało się synonimem talentu, autentyczności i głębokiego zakorzenienia w góralskiej tradycji. Zofia była dumna ze swoich synów i wnuków, a oni z kolei czerpali z jej siły, mądrości i miłości do życia.

Życie pełne pasji: od podróży po strój góralski

Życie Zofii Karpiel-Bułeckiej było nieustanną podróżą – zarówno dosłowną, jak i metaforyczną. Jej pasja do odkrywania świata, choć zakorzeniona w miłości do Podhala, przeniosła ją daleko poza granice ojczyzny. Z równą determinacją, z jaką przemierzała górskie szlaki, eksplorowała nowe kultury i kraje, czerpiąc z każdej podróży cenne doświadczenia. Wiek nie stanowił dla niej przeszkody, a jej witalność i chęć życia były inspiracją dla wszystkich wokół. Jej historia to opowieść o kobiecie, która żyła pełnią życia, nieustannie poszukując nowych wrażeń i pielęgnując to, co dla niej najważniejsze – rodzinę, kulturę i piękno otaczającego świata.

Pensjonat i karczma „Skorusa” – centrum kultury i towarzystwa

Pensjonat i karczma „Skorusa”, położone na urokliwych Lipkach w Zakopanem, były dziełem życia Zofii Karpiel-Bułeckiej i świadectwem jej niezwykłej przedsiębiorczości oraz gościnności. Miejsce to, zaprojektowane przez jej syna Jana, szybko stało się czymś więcej niż tylko biznesem – było tyglem kulturalnym, miejscem spotkań artystów, muzyków, polityków i ludzi ze wszystkich zakątków świata. „Skorusa” tętniła życiem, oferując nie tylko regionalną kuchnię i góralską atmosferę, ale przede wszystkim niepowtarzalne towarzystwo gospodyni. To właśnie Zofia, ze swoją charyzmą i serdecznością, nadawała temu miejscu duszę. Była to przestrzeń, gdzie rodziły się przyjaźnie, snuły plany i celebrowano życie w najlepszym, zakopiańskim stylu. Karczma ta była świadkiem niezliczonych rozmów, śmiechów i wzruszeń, stając się integralną częścią historii Zakopanego.

Aktywność i witalność – sekret Zofii Karpiel-Bułeckiej

Sekret niezwykłej aktywności i witalności Zofii Karpiel-Bułeckiej tkwił w jej prostym, ale jakże skutecznym przepisie na życie: towarzystwo, wesołość i ruch. Nawet w późniejszym wieku nie zwalniała tempa, a jej energia zdawała się nie mieć granic. Była aktywną narciarką, zjeżdżającą z Kasprowego Wierchu i zdobywająca szczyty Dolomitów, co świadczy o jej niezwykłej sprawności fizycznej i odwadze. Regularne wizyty na basenie dodawały jej sił i pozwalały utrzymać doskonałą kondycję. Jednak kluczowym elementem jej witalności było otaczanie się ludźmi – rozmowy, śmiech i wspólne chwile sprawiały, że czuła się młoda i pełna życia. Ta kombinacja aktywności fizycznej, pozytywnego nastawienia i bliskich relacji była jej receptą na długie i szczęśliwe życie, inspirującą dla wszystkich, którzy mieli przyjemność ją poznać.

Góralska tradycja w szafie: setki unikatowych kreacji

Garderoba Zofii Karpiel-Bułeckiej była prawdziwym skarbem i odzwierciedleniem jej głębokiego przywiązania do góralskiej tradycji. Posiadała kilkaset unikatowych, autentycznych kreacji, które z pietyzmem przechowywała w swojej obszernej szafie. W każdej z nich widoczny był kunszt i bogactwo regionalnego rzemiosła. Słynęła z tego, że zjawiając się na góralskich weselach, prezentowała kolejne, zachwycające stroje, będąc żywym pomnikiem folkloru. Była to nie tylko manifestacja jej miłości do tradycji, ale także sposób na jej pielęgnowanie i przekazywanie kolejnym pokoleniom. Każda suknia, każdy gorset, każdy pas opowiadał historię, a Zofia była ich najpiękniejszą ambasadorką, rozsławiając piękno i autentyczność góralskiego stroju na każdym kroku.

Ostatnie pożegnanie Zofii Karpiel-Bułeckiej

Lipiec 2020 roku był miesiącem smutku dla Zakopanego i całej społeczności Podhala. W wieku 85 lat zmarła Zofia Karpiel-Bułecka, „Ciotka Bułeckula”, legenda i barwna dusza stolicy Tatr. Jej odejście było ogromną stratą dla wszystkich, którzy znali jej ciepło, energię i niepowtarzalny styl życia. Pogrzeb, który odbył się na historycznym cmentarzu Pęksowy Brzyzek, zgromadził tłumy bliskich, przyjaciół i wielbicieli, którzy przyszli pożegnać niezwykłą kobietę. Niestety, uroczystość ta wiązała się również z trudnymi okolicznościami – z powodu wykrycia przypadków zakażenia koronawirusem wśród uczestników, konieczna była kwarantanna, co dodatkowo podkreśliło niezwykłość tych dni. Mimo smutku, pożegnanie było pełne szacunku i miłości, a wspomnienia o Zofii Karpiel-Bułeckiej na zawsze pozostaną żywe.

Wspomnienia o legendzie Podhala

Pamięć o Zofii Karpiel-Bułeckiej żyje w sercach wielu, którzy mieli szczęście ją poznać. Dla jej wnuka, Staszka Karpiela-Bułecki, była przede wszystkim ukochaną babcią, której odejście było bolesnym doświadczeniem. Jednak wspomnienia o jej energii, radości życia i głębokim przywiązaniu do tradycji stanowią dla niego i dla całej rodziny bezcenne dziedzictwo. „Ciotka Bułeckula” była postacią, która inspirowała, dodawała otuchy i zawsze potrafiła rozbawić. Jej dom, pensjonat i karczma „Skorusa” były miejscami, gdzie czuło się autentyczną atmosferę Podhala, a jej obecność nadawała wszystkiemu niepowtarzalny charakter. Legenda Zofii Karpiel-Bułeckiej będzie trwać w opowieściach, w muzyce jej wnuków i syna, a przede wszystkim w sercach tych, którzy pamiętają jej uśmiech, gościnność i niegasnącą radość życia.

Oliwia Fornalska

Jestem Oliwia Fornalska. Dziennikarstwo to dla mnie przede wszystkim możliwość odkrywania świata i dzielenia się tym z innymi. Każda historia, którą opowiadam, to szansa na coś wyjątkowego.