7 mins read

Walkower co to? Poznaj zasady i przykłady w sporcie

Walkower co to? Wyjaśnienie pojęcia

Co to znaczy walkower w sporcie?

Walkower to termin sportowy, który oznacza przyznanie zwycięstwa jednej ze stron rywalizacji bez faktycznego rozegrania meczu lub zawodów. Dzieje się tak zazwyczaj z powodu braku przeciwnika, jego wycofania się z turnieju, nieprzystąpienia do rozgrywki lub dyskwalifikacji. W praktyce oznacza to, że jedna z drużyn lub zawodników otrzymuje punkty lub zwycięstwo, podczas gdy ich rywal ponosi porażkę z przyczyn formalnych. Jest to rozwiązanie stosowane, aby zachować ciągłość rozgrywek i ustalić oficjalny wynik, gdy normalne warunki rywalizacji nie mogą być spełnione.

Walkower a życie codzienne: znaczenie metaforyczne

Określenie „oddać coś walkowerem” przeniknęło również do języka potocznego, gdzie nabiera znaczenia metaforycznego. W tym kontekście oznacza poddanie się, rezygnację z dalszych działań w jakiejś rywalizacji, sporze lub trudnej sytuacji bez podjęcia próby walki. Jest to symbol kapitulacji, zaniechania wysiłków i przyjęcia porażki z góry, często z powodu braku wiary we własne siły lub w obliczu przytłaczających okoliczności. Mówimy tak, gdy ktoś odpuszcza, zamiast stawić czoła wyzwaniu.

Zasady przyznawania walkowera

Za co może zostać przyznany walkower?

Przyznanie walkowera może nastąpić z kilku kluczowych powodów, które uniemożliwiają przeprowadzenie rywalizacji zgodnie z planem. Najczęściej wymienianymi przyczynami są: niestawienie się przeciwnika na meczu lub zawodach, zdekompletowanie przeciwnika, czyli brak minimalnej liczby zawodników wymaganej do rozpoczęcia gry (np. w sportach drużynowych), wycofanie się zawodnika lub całej drużyny z zawodów w trakcie ich trwania, a także dyskwalifikacja jednej ze stron. Dyskwalifikacja może być wynikiem złamania przepisów sportowych, np. wystąpienia w drużynie nieuprawnionego zawodnika, stosowania niedozwolonych środków dopingujących, czy też poważnych przewinień etycznych lub sportowych, takich jak rasistowskie zachowania kibiców, które prowadzą do przerwania i zweryfikowania wyniku meczu jako walkower.

Walkower w piłce nożnej: wynik i konsekwencje

W piłce nożnej walkower zazwyczaj oznacza porażkę ukaranej drużyny wynikiem 3:0. Jest to standardowa kara w wielu ligach i rozgrywkach, w tym w polskim futbolu. Regulamin dyscyplinarny PZPN jasno stanowi, że kara weryfikacji zawodów jako walkower skutkuje weryfikacją wyniku meczu na 0:3 na niekorzyść ukaranego klubu. Warto jednak zaznaczyć, że jeśli rzeczywisty wynik meczu byłby korzystniejszy dla drużyny, która miałaby otrzymać walkower (np. wygrała 5:0), to utrzymywany jest ten korzystniejszy, rzeczywisty wynik, a bramki ukaranej drużyny są zerowane. Oznacza to, że zwycięska drużyna zachowuje swoje gole, ale przegrywająca drużyna ma wynik 0. Zawody przerwane i zweryfikowane jako walkower są uwzględniane przy odbywaniu kar dyskwalifikacji za przewinienia związane z grą.

Walkower w tenisie: 'scratch’ i wycofanie

W tenisie sytuacja, w której zawodnik nie może rozpocząć lub dokończyć meczu, jest określana mianem ’scratch’ lub potocznie ’skrecz’. Jest to forma wycofania się z gry, najczęściej spowodowana kontuzją, która uniemożliwia dalszą grę. W zależności od zasad konkretnego turnieju, wycofanie się zawodnika w trakcie meczu może skutkować przyznaniem walkowera jego przeciwnikowi. Wynik takiego walkowera w tenisie zazwyczaj ustalany jest na 2:0 lub 3:0 w setach, w zależności od formatu rozgrywek. Czasami walkower może być przyznany również przed rozpoczęciem meczu, jeśli jeden z zawodników nie pojawi się na korcie.

Przykłady i historia walkowerów

Przykłady walkowerów w historii futbolu

Historia futbolu obfituje w przykłady walkowerów, które miały różne podłoże. Jednym z głośnych przypadków był mecz eliminacyjny do Mistrzostw Świata, gdzie ZSRR odmówił gry z Chile ze względów politycznych, co skutkowało walkowerem dla Chile. Innym przykładem jest mecz Danii ze Szwecją, który został przerwany z powodu dyskwalifikacji duńskiego zawodnika. W polskiej lidze zdarzały się sytuacje, jak mecz Śląska Wrocław z Sandecją, który nie został dokończony, co doprowadziło do weryfikacji wyniku jako walkower. Wojna również bywała przyczyną odwoływania meczów i przyznawania walkowerów, czego przykładem może być hipotetyczne spotkanie Polska-Rosja w ekstremalnych warunkach. Słynnym przykładem występu nieuprawnionego zawodnika była sytuacja w meczu Legia Warszawa – Celtic, gdzie Legia straciła zwycięstwo przez walkower.

Rys historyczny terminu 'walkower’

Termin „walkower” ma swoje korzenie w języku angielskim i pochodzi od wyrażenia „walk-over”. Dosłownie oznacza ono „przejść spacerem” lub „przejść bez wysiłku”. Geneza tego terminu wywodzi się z wyścigów konnych, gdzie w sytuacji, gdy zgłoszony został tylko jeden koń do biegu, ten koń mógł pokonać dystans bez konkurencji, „przechodząc” przez trasę. W ten sposób zapewniano zwycięstwo i formalny wynik. Z czasem termin ten zaadaptowano do innych dyscyplin sportowych, opisując sytuację, w której jeden z uczestników uzyskuje zwycięstwo bez konieczności faktycznego rywalizowania z przeciwnikiem.

Walkower a branża bukmacherska

W kontekście branży bukmacherskiej, walkower zazwyczaj wiąże się z neutralną sytuacją dla gracza. Wiele firm bukmacherskich posiada w swoim regulaminie zapisy dotyczące rozliczania zakładów w przypadku walkowera. Zazwyczaj zakłady na taki mecz są pomijane, a postawione pieniądze są zwracane graczom. Dzieje się tak, ponieważ faktyczny wynik sportowy nie został osiągnięty w normalny sposób. Niektóre zakłady mogą być jednak rozliczane inaczej, w zależności od specyficznych zasad danego buka i rodzaju postawionego zakładu, dlatego zawsze warto zapoznać się z regulaminem przed zawarciem umowy.

Walkower: pisownia, odmiana i etymologia

Słowo „walkower” jest zapożyczeniem z języka angielskiego i pisownia tego terminu w języku polskim jest ustalona jako walkower. Jego odmiana jest regularna, zgodnie z zasadami deklinacji rzeczowników rodzaju męskiego. W liczbie pojedynczej mamy: mianownik – walkower, dopełniacz – walkowera, celownik – walkowerowi, biernik – walkower, narzędnik – walkowerem, miejscownik – walkowerze, wołacz – walkowerze. W liczbie mnogiej: mianownik – walkowery, dopełniacz – walkowerów, celownik – walkowerom, biernik – walkowery, narzędnik – walkowerami, miejscownik – walkowerach, wołacz – walkowery. Jak wspomniano wcześniej, etymologia tego terminu wywodzi się od angielskiego „walk-over”, co dosłownie oznacza „przejść spacerem”, mając swoje korzenie w wyścigach konnych, gdzie zwycięzca bez konkurencji pokonywał dystans.